Medytacja dzień po dniu. 25 lekcji uważnego życia.
„Myśli nie są problemem, problemem jest nieuświadamianie sobie rozproszenia, mentalnego poruszenia, a zwłaszcza pomieszania (myśli z rzeczywistością) i lgnięcia (branie wszystkich swoich myśli na poważnie). Problemem jest nie tyle treść czy ruch myśli, ile nasza relacja z nimi. Nie powstrzymujmy ich zatem, nie starajmy się ich przegonić. Ale też nie podążajmy za nimi, nie bądźmy im posłuszni, nie poddawajmy się im. Przyjmujmy je i obserwujmy w ramach rozszerzonej świadomości (stąd rola zakotwiczenia w chwili obecnej za pomocą oddechu, ciała, dźwięków). I po prostu przestańmy je karmić. Stopniowo, nabierając wprawy, coraz lepiej widzimy, że nasze myśli są tylko myślami: identyfikujemy je lepiej jako przejściowe zjawiska mentalne, a nie jako trwałą pewność” (s. 70-71).
Większość z nas zatrzymywała kiedyś wzrok na kolejnych stronach albumów zawierających arcydzieła światowego malarstwa lub przemierzała korytarze muzeów z radością odnotowując, że dane nam było na żywo widzieć płótna słynnych artystów. Jednych intrygowały barwy, cienie, innych przedstawione postacie lub rzeczy, jeszcze innych atmosfera zobrazowanych scen. Część z nas zadowalała się faktem, że mamy „odhaczony” na żywo znany obraz. Christophe Andre postanowił zatrzymać się dłużej nad perłami światowego malarstwa po to, aby odnaleźć w nich życiową lekcję. 25 dzieł sztuki i 25 uważnych zatrzymań nad sceną z życia. Oczywiście każde z tych swoistych spotkań wymaga koncentracji i wyobraźni, ale jednocześnie daje szansę naprawdę zanurzyć się w tej scenie. Andre pomaga odczytać obrazy po to, aby na tej podstawie formułować podpowiedzi dotyczące spełnionego człowieczeństwa wobec nieuchronnych mentalnych burz. Pośród lekcji odzwierciedlonych na znanych płótnach znajdziemy obrazowo i niezwykle inspirująco podane zalecenia: życia chwilą obecną, zwrócenia uwagi na oddech, koncentracji na ciele, czy dźwiękach, obserwacji myśli, zauważenia własnych emocji, roli ćwiczenia mięśnia uwagi i skupienia, w którym bycie zastępuje robienie, wrażliwości na to, co codzienne i kontemplacji przedmiotów, akceptacji wobec nieuchronnych irytacji, odpuszczania całkowitej kontroli i poszukiwania rozwiązań, pozostawania w kontakcie ze światem zamiast izolacji w trudnych momentach, działania niezależnie od rozległych cierpień, dystansu wobec pragnień osiągnięcia doskonałego i stałego szczęścia, smakowania życia, nadawania kształtu dobrym intencjom i otwartości na nieznane, nowe, przekraczające nasze wyobrażenia. Ten drobiazgowy drogowskaz uważnego życia w szczerym kontakcie ze swoimi emocjami został przez autora znakomicie osadzony w naszej codzienności – czytając kolejne odsłony tej opowieści odnajdujemy w nich swoje pragnienia, nadzieje, aspiracje, słabości, czy dramaty. Autor nie daje hasłowych recept, ale konsekwentnie namawia do cierpliwej pracy z myślami, emocjami, impulsami w ciele a jednocześnie (co ma oparcie także w kontemplacji dzieł sztuki) skłania do zaciekawienia codziennością – taką, jaka jest. Perła literatury poświęconej rozwijaniu uważności w życiu.
opracował: dr hab. Arkadiusz Karwacki, prof. UMK